اثربخشی آموزش مهارت مطالعه مبتنی بر رویکرد فراشناخت بر انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی، رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزان

مقدمه: توجه به عوامل متعدد تأثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، سبب عملکرد تحصیلی بهتر دانش آموزان می شود. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت مطالعه مبتنی بر رویکرد فراشناخت بر انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی، رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزان دختر متوسطه شهر اصفهان بود. روش: جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی93-1392 بود و از میان آنها 30 دانش آموز به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و با طرح پژوهش آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه به تصادف گمارده شدند. مداخلات مربوط به آموزش مهارت مطالعه مبتنی بر رویکرد فراشناخت برگرفته از روانشناسی پرورشی سیف به مدت 20 جلسه آموزشی بر روی دانش آموزان گروه آزمایش انجام گرفت. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه های انگیزش پیشرفت با ضریب پایایی براساس آلفای کرونباخ80/0 و روایی سازه با بار عاملی 39/0، مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش آموزان با ضریب پایایی 70/0 تا 90/0و ضریب روایی50/0، مقیاس خودکارآمدی با ضریب پایایی 86/0 از طریق آلفای کرونباخ و ضریب روایی همبستگی 34/0- و تاب آوری با پایایی 86/0 از طریق آلفای کرونباخ و ضریب روایی همبستگی 64/0 بود. داده ها از طریق تحلیل کواریانس چندمتغیری و نرم افزار spss نسخه 22، تحلیل شد. نتایج: نتایج حاکی از تفاوت معنادار بین گروه آزمایش و کنترل بود (001/0=p، 92/6=(21و4)f، 31/1=اثرهتلینگ) که گویای اثربخش بودن روش آموزش فراشناخت بر انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی، رضایت از مدرسه و تاب آوری است، بدین معنا که روش آموزش فراشناخت به ترتیب 47، 43، 33 و 39 درصد از تغییرات متغیرهای وابسته را تبیین می نماید (005/0p<). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد مهارت های مطالعه فراشناختی بر افزایش انگیزش پیشرفت، خودکارآمدی، رضایت از مدرسه و تاب آوری تحصیلی دانش آموزان تأ ثیر دارد و از آن می توان در مشاوره تحصیلی کودکان و نوجوانان بهره برد.